We leven in een tijd waarin het verschil tussen ‘de nieuwe generatie’ en ‘oude rappers’ nooit eerder zo merkbaar was. Evengoed had de 32-jarige Big2 op Instagram maar drie woorden nodig om de aandacht naar zich toe te trekken: ‘Album is coming’. Wat kunnen we verwachten van die nieuwe plaat? Waarom is zijn generatie eigenlijk zo enthousiast over die van Boef en Lil Kleine? En oja, Big2 spreekt zich ook nog even uit over hoe het nu eigenlijk zit met The Opposites.
Het nieuwe album gaat Van Staal heten. De precieze releasedatum is nog niet bekend, maar als we zijn Insta-account mogen duurt het niet lang meer. Het verantwoordelijke label houdt hij nog even voor zich. Big2 heeft de plaat zelf geproduceerd en samenwerkingen staan op naam van Sjaak en Pete Philly (op één track), Jonna Fraser, Tellem, Lijpe en Glen Faria. Met laatstgenoemde brengt Big2 de eerste single van het album uit.
Wat kun je er nog meer over vertellen?
“Nou, in eerste instantie dat ik al deze aandacht niet had zien aankomen haha. Ik postte een nieuwe persfoto op Instagram en zette er gewoon bij dat er een nieuwe plaat aankomt. Het klinkt ontzettend cliché, maar het is wel zo: het is een persoonlijke plaat geworden. Een reflectie op de afgelopen tijd, de periode na het succes dat we met The Opposites hadden tot aan 2013. Kijk: dat zorgeloze van toen is er nu gewoon vanaf. Ik ben aan het dealen met andere dingen, heb bijvoorbeeld aardig wat begrafenissen moeten bezoeken de laatste jaren. Ik blik terug op de tijd dat mijn ouders uit elkaar gingen… Het gaat dus veel over struggles die er altijd wel waren, maar die voorheen altijd op de achtergrond speelden.”
Als je in die tijd iets anders had kunnen doen, wat zou dat dan zijn?
“Na het succes met The Opposites ben ik begonnen met mediteren. Heb mezelf vragen gesteld als: hoe vind ik houvast in deze wervelwind waarin ik leef? Ik ben in die tijd begonnen met schrijven. Dat kan soms confronterend zijn. Soms is het schrijven van een nummer het enige moment dat je jezelf recht in de spiegel durft aan te kijken. Nu heb ik mijn rustpunten gevonden, maar in die tijd met The Opposites, zo’n vijf jaar geleden, was het heel makkelijk om mezelf kwijt te raken. Terugkijkend had ik toen meer rust moeten pakken. Af en toe even een wandeling in de duinen maken, zoals ik dat nu doe.”
Het was rock ‘n roll?
“Vooral in het begin was het rock ‘n roll. Zo rond de tijd van Begin Twintig (tweede album, 2007, red.). Veel zuipen, altijd in de stad. Maar ik ben mezelf nooit echt helemaal te buiten gaan. Ik was niet altijd dronken, maar ik dronk wel altijd. Willem kon nog weleens een fles whisky leeg zuipen, ik was iets gematigder. Maar ik was wel vier avonden per week in de stad te vinden. Op een doordeweekse dinsdagavond was het niet vreemd als we met twintig man tot sluit in de Lux (nachtcafé in Amsterdam, red.) stonden.”
Even terug naar de begindagen. Op de Straatremixes in 2004 maakte de hiphopscene voor het eerst kennis met Big2 en The Opposites. Hoe kijk je terug op die tijd?
“Dat is de spannendste tijd uit mijn leven geweest. Toen begon het allemaal. Willem en ik zaten gewoon nog op school in Heilo en van het een op het andere moment zaten we in de click met de stoere jongens uit Amsterdam. Met alle gekkigheid die daarbij komt kijken. Ik bedoel: we rolden ineens met Lange Frans.”
Hoe kwamen jullie in contact met hem?
“Er was zo’n website waar je je muziek op kon plaatsen en daar konden mensen dan op stemmen. Wij kwamen op nummer één terecht en wonnen daarmee een platencontract bij Mastermind Records. En die gasten waren weer bekenden van Frans. Het contract hield in dat we binnen een jaar een album moesten droppen (dat werd De Fik Erin, red.). Wat natuurlijk veel te kort was. Er was ook geen studio beschikbaar, shit was gewoon niet goed geregeld. De eerste single, Fok Jou, deed het een stuk minder goed dan verwacht. Oew Oew iets beter, maar vanaf Slaap kregen we echt succes. Dat was wel even wennen: want we kregen in de club altijd een boks van rappers die al langer in de game zaten, maar die werd vanaf dat moment gauw terug getrokken.”
Wel opvallend dat die generatie zo kritisch was, terwijl jouw generatie juist enthousiast is over die van Boef en Lil Kleine
“Ja, hoewel dat op zichzelf niet zo heel vreemd is. Mijn generatie heeft er tien jaar lang volop van kunnen eten. We hebben echt de vruchten geplukt. Wij kregen alle aandacht die we verdienden, soms zelfs meer dan dat. Waar de generatie voor ons dat simpelweg niet is gelukt. Ik heb ook het idee dat zij niet hebben meegekregen hoeveel respect we juist wel voor hen hadden. Zij gingen met ons de competitie aan, terwijl wij hen juist zagen als rolmodellen. Het was alleen maar gezeik, interview na interview. En dat gaan wij nu dus niet doen. Ik gun het de nieuwe generatie ook helemaal niet. Heb er geen behoefte aan, nergens voor nodig. Die negativiteit is nu ook wel weg, de hele game is verder. Vroeger was de scene als een arena en rappers waren de gladiatoren. Ie-de-reen had ruzie met elkaar. Je had toen nog geen autotune, dus je kon ook geen aardige kant van jezelf laten horen. Op die manier redde je het gewoon niet. Als je met acht gasten in één kamer zat, dacht je maar aan één ding: ik moet die track slopen. En dat hoort ook bij hiphop, het blijft elleboogwerk.”
En hoe kijk jij als inmiddels ‘oude rapper’ naar de scene nu?
“Er zijn veel goeie rappers, maar als het publiek dat niet oppikt… Kijk, dit is de tijd van de liedjes. Wie kan er het beste een liedje maken? Die jongens van nu zijn daar gewoon heel goed mee bezig. Maar als je het in de context plaatst van puur rappen… Ja, dan kunnen de meesten nooit hangen met gasten als Appa of RBDjan. Niemand. Dat is helemaal niet erg, want daar is het nu de tijd ook niet voor. Misschien heeft deze generatie ook wel iets uitgevonden wat wij toentertijd niet zagen, dat kan ook. Als ik met mijn vriendin in de club sta en er wordt zestien keer achter elkaar een track van Broederliefde gedraaid, hebben wij de tijd van ons leven.”
Toch nog even over de status van The Opposites. Stoort het je eigenlijk als daarnaar gevraagd wordt?
“Nou, het is inmiddels een soort automatisch bandje dat ik laat afdraaien haha. Maar nee hoor, het stoort me niet. Het is heel simpel: we zijn lange tijd volop in de aandacht geweest en ineens waren we er niet meer, gingen iets anders doen. Ik snap dat dat verwarrend kan zijn. Maar dat is het verhaal en het is onze zaak. Een nieuw Opposites-album zit niet in de planning, maar ik sluit het ook niet uit.”
