In 1991 kwam de leadzanger van Jane’s Addiction op het idee om een afscheidstournee te organiseren voor zijn band. Wat begon als een rondreizend festival door Noord-Amerika is uitgegroeid tot het beroemde evenement Lollapalooza met edities in onder andere Argentinië, Brazilië en Chicago. Sinds 2015 bestaat er ook een Europese variant. Wij namen afgelopen weekend een kijkje bij de vierde editie in Berlijn.
Een buitenlands festival bezoeken klinkt wellicht als een hoop gedoe, maar niets is minder waar. Een treinrit van Amsterdam naar Berlijn duurt zes uur. Zit je net als Soundflow in het oosten van het land, dan is het een rit van ‘slechts’ vier uur. En dat is in een internationale trein, die van vele extra’s is voorzien, prima vol te houden.
Wij zijn voor een Interrail-ticket gegaan, waarmee je voor een bepaalde periode door Europa mag reizen. Zo kun je een festival bijvoorbeeld combineren met een rondreis door Europa.
Lollapalooza Berlin vond afgelopen zaterdag en zondag plaats in het Olympiastadion en het Olympiapark. Deze locatie bevindt zich aan de westkant van de Duitse hoofdstad en is goed te bereiken met het openbaar vervoer. Ook zijn er volop hotels in de buurt waar je kunt verblijven.
De line-up van Lollapalooza is altijd erg divers. Zo ook deze keer in Berlijn. Onder meer David Guetta, Dua Lipa, Imagine Dragons, Kraftwerk 3D, Kygo, Liam Gallagher, Rag’n’Bone Man en Years & Years stonden geprogrammeerd. Veel van de acts gaven alles, omdat het hun laatste festivalshow van het jaar was. Ons hoogtepunt? Dat was absoluut The Weeknd, die het publiek een ruim uur kippenvel bezorgde.
Helaas zat niet alles op het festival even goed in elkaar als het optreden van de Canadees. De organisatie leek op sommige momenten erg veel moeite te hebben met de drukte. Er ontstonden vooral de eerste dag lange wachtrijen bij oplaadpunten, barren en wc’s. Ook werd het stadion verschillende keren gesloten, omdat er niet meer mensen naar binnen mochten. Gevolg: teleurgestelde bezoekers die de shows van David Guetta en Kygo moesten missen.
Aan vooraf opgelegde veiligheidsregels kan de organisatie van Lollapalooza natuurlijk vrij weinig doen. Zeker in deze periode van terrorisme zijn grote steden als Berlijn extra voorzichtig met mensenmassa’s. Al was het geen slecht idee geweest om duidelijk te communiceren dat het stadion überhaupt vol kon raken. De communicatie kon ook beter bij het statiegeldsysteem. Sommige bekers waren slecht bij een aantal barren in te leveren, wat regelmatig voor verwarring zorgde. Verder werkt het systeem wel perfect, want op het terrein lag vrijwel geen afval.
Ook betalen met een bandje bevalt goed. Handig is dat je niet met muntjes hoeft te sjouwen, je vooraf kunt opwaarderen, je achteraf het resterende saldo terug kunt krijgen en alle prijzen in euro’s zijn vermeld (4,50 euro voor een biertje). Het nadeel is dat je er pas bij de bar achterkomt of er nog saldo op je bandje staat.
Tussen de shows en drankjes door, kom je op het terrein in aanraking met hip eten, kunst, mode en theater. Bij het zwembad van het Olympiastadion vond zelfs een paar keer per dag een show plaats met acrobaten. Inhakend op de huidige Instagram-generatie waren er overal achtergronden geplaatst waar mensen massaal kiekjes schoten.
Lollapalooza blijft een sterk concept dat nog vele jaren zal meegaan. Het festival weet altijd een line-up van kwaliteit te leveren met een prachtige randprogrammering. Wel is het vreemd dat een organisatie die al zo lang festivals organiseert, nog steeds niet alles op orde heeft. Toch was het zeker een waardige afsluiter van dit prachtige festivalseizoen.
