Het idee dat iemand een aanslag zou willen plegen tijdens een concert van Taylor Swift is te bizar voor woorden. Toch is het helaas de realiteit. De Oostenrijkse politie wist vorige week een tragedie te voorkomen door drie tieners te arresteren die een aanslag op een van Swift’s concerten in Wenen planden. Het nieuws legt een angstaanjagende waarheid bloot: zelfs de meest onschuldige vormen van vermaak zijn niet langer vrij van de dreiging van extremistisch geweld.
Taylor Swift inspireert wereldwijd miljoenen fans met nummers over liefde, vriendschap en persoonlijke groei. Haar concerten draaien om positiviteit en worden vooral bezocht door tienermeisjes. Toch wordt de zangeres door moslimextremisten als een bedreiging gezien. Waarom? Omdat ze symbool staat voor alles wat deze groep verafschuwt: vrijheid, kapitalisme en de westerse cultuur. Tieners die dansen op onschuldige popliedjes? Dat past blijkbaar niet binnen de ideologie.
Wat deze zaak nog schrijnender maakt, is de leeftijd van de verdachten: drie jonge mannen van 17, 18 en 19 jaar. Deze verloren zielen hebben hun toevlucht gezocht in de wereld van sociale media en zijn daar geradicaliseerd. Het is een pijnlijk bewijs van hoe snel iemand kan radicaliseren door online met de verkeerde mensen in aanraking te komen.
Deze verijdelde aanslag is niet alleen een aanval op de veiligheid van de concertbezoekers, maar ook op de waarden die we in Europa koesteren: vrijheid, cultuur en het recht om zonder angst te leven. De dreiging van extremistisch geweld is tegenwoordig overal en richt zich op alles wat deze haatdragende ideologie niet kan verdragen.
Maar we moeten ook verder kijken dan de angst en de dreiging. Want het probleem ligt dieper dan de gewelddadige ideologieën zelf. Het ligt ook in de sociale en economische omstandigheden die deze jongeren zo kwetsbaar maken voor radicalisering. We kunnen niet enkel de schuld leggen bij de extremisten. We moeten ons ook afvragen waarom deze jongeren zo verloren raken dat ze hun toevlucht zoeken in extremisme. Een 17-jarige hoort te studeren en met zijn vrienden af te spreken, niet een aanslag te plannen.
De realiteit dat een Taylor Swift-concert als doelwit wordt gezien, is niets minder dan tragisch en belachelijk tegelijk. Het onderstreept de noodzaak om onze samenleving extra te beschermen voor extremisme. En dan niet alleen door concerten nóg beter te beveiligen, maar vooral ook door ervoor te zorgen dat jongeren niet zo gemakkelijk ten prooi vallen aan radicalisering. Voor nu kunnen we dankbaar zijn dat de Oostenrijkse politie een gigantisch drama heeft kunnen voorkomen.
